Executiewaarde

Vanaf 1 januari 2013 wordt de executiewaarde niet meer opgenomen in een taxatierapport. In het taxatierapport wordt alleen nog maar de marktwaarde van de woning vermeld. De marktwaarde wordt ook wel “vrije verkoopwaarde” genoemd. Door het niet meer vermelden van de executiewaarde houdt dit in dat alleen nog maar met de vrije verkoopwaarde per peildatum van de taxatie wordt gerekend. De afschaffing van de executiewaarde heeft het voordeel dat je te maken krijgt met een reëlere taxatiewaarde, en daarnaast zal de woningmarkt transparanter worden voor jou als klant en voor de geldverstrekker.

Vrije verkoopwaarde

In voorgaande jaren werd doorgaans de executiewaarde voor bestaande woningen geschat tussen de 80 en 85 procent van de vrije verkoopwaarde. De vrije verkoopwaarde is de waarde die de woning oplevert onder normale omstandigheden. Voor nieuwbouwwoningen ligt normaliter de executiewaarde rond de 90 procent van de aanneemsom. Dit is inclusief de prijs van eventueel meerwerk. De executiewaarde werd vaak gebruikt voor het bepalen van de maximale hypotheek. Hierbij gold in de regel dat 125 procent van de executiewaarde als maatstaf werd gehanteerd. Nu zal in de regel een ander rentetarief gelden bij een financiering van bijvoorbeeld 75 procent ten opzichte van de executiewaarde, dan bij een financiering van bijvoorbeeld 110 procent ten opzichte van de executiewaarde.

Woningen die verhuurd zijn, hebben vaak een lagere waarde dan woningen die vrij zijn van verhuur en gebruik. Dit komt omdat huurders beschermd worden door de wet en “meegekocht” worden.

Wanneer kan een geldverstrekker overgaan tot executieverkoop?

Er is voor een geldverstrekker geen vaste termijn na betalingsachterstand om over te gaan tot executieverkoop.  In beginsel probeert de geldverstrekker elke wanbetaler met maatwerk te behandelen. Executieverkoop is een laatste optie voor de bank of verzekeraar, meestal pas als de eigenaar echt niet wil of kan meewerken aan een andere oplossing.